Zum Inhalt

Woas net Jeerer gehäijert un gesähe hot (3. Bergsträßer Winzerfest 1931)

Die Geschichte "Woas net Jeerer gehäijert un gesähe hot" (Was nicht Jeder gehört und gesehen hat) lässt sich sowohl im Bergsträßer Anzeigeblatt als auch im Werk "Bensemer Plaschderstaa" (Bensheimer Pflastersteine) finden. Im Bergsträßer Anzeigeblatt erschien die Geschichte bereits am 10. Oktober 1930, in der Monographie, welche Spenden für das neue Bensheimer Schwimmbad bringen sollte, erst im Februar 1934.

Woas net Jeerer gehäijert un gesähe hot

„Beim Winzerfeschd däs Joahr hot mer sou richdig sähe kenne, woases haaßt: Bensem un drumerum. Wann Bensem un all däs, woas drum un drou henkt, duschur sou zammehellt, wie däsmol - ei wißter woas? - do kennemer uns inde ganze Welt sähe losse, veschdanne.“ „Un wie - hot Aaner Schoare devugetroae? - im Gäjedaal, orrer?“ „Däs is alles schun räächt. Awwer, awwer...“,Woas dann awwer? Gällese, Se wolle schun wirrer Kalljes mache, Se oalder Sie, weernse doch in Ehrm Mannem geblewwe.“ -

„An uns solls net fehle“ hot en Reichebächer an unserm Disch gesoat un hot sich en neie Halwe gäwwe losse. „Maanter dann, mer heen Eich Bensemer unser Riesesail runnergefoahrn, wammer uns mit Bensem net aans fiehle dehn. Bensem un die Lauderdääler gehäijern mol zamme un domit basta!“ „Mit dere Sail häbbder Eich awwer aa e Denkmool for ewige Zeire im Herz vun jeerem ächde Bensemer geschdellt. Däs vegißt Eich Bensem net sou ball“. No, un mir Zeller un mir Auerbächer?“ hots vum Noachberdisch riwwergeruje. „Awwel wollt ichs soae: Ehr werds aa net ze bereie hoawwe, daßder Eich sou ins Geschärr geleckt häbbt. Wie sescht mer hier ze Land? Aa Ehr is die anner wert.“ „Daß awwer die Berschdädter, Lorscher un die Schwanemer Reirer exdra rufskumme sin un im Feschdzuk mitgemoacht häwwe, däs hot mich wäiklich gefraat, wann ich aa net vun Bensem bin.“ Do kennters Eich vorstelle, woas däs uns Bensemer erschd gefalle hot. Warum - die häwwe doch goar kaan Vordel devu, im Gäijedaal. Awwer mer sieht, es Gefiehl for die Zammegeheerigheit is doch noch net ganz ausgestorwe. Wanns gilt, sinse all do.“ „Da, betroacht mol die Weinemer. Die häwwe den lange Wäh net gescheit un häwwe ehr Windeck mitsamt de Woibäig druff uff Bensem gerollt.“ „Däs woar allerhand. Bensem stäiht dief inde Schuld bei Weinem. Däs derf kaaner vun uns vegässe. No, velleicht gibt sich Geläjenheit, wumers wirrer quitt mache kenne. Dann rollemer unsern Käichberg uff Weinem.“